Formaldehidoa eta glutaraldehidoaBi eskaeretan zehar agente kimikoak dira, bereziki aplikazioetan, bereziki biologia, kimika eta materialen zientziaren arloetan. Biomolekula gurutzatuan eta ale biologikoak kontserbatzen dituzten antzeko helburuak betetzen dituzten bitartean, propietate kimiko desberdinak, erreaktibitatea, toxikotasuna eta aplikazioak dituzte.
Antzekotasunak:
Gurutze-eragileak: bai formaldehidoa baiGlutaraldehyde Aldehydes dira, bere egitura molekularraren amaieran karbonil taldea (-cho) dute. Haien funtzio nagusia Biomolekulen talde funtzionalen arteko lotura kobalenteak eratzea da. Gurutze-kirola egiteko ezinbestekoa da lagin biologikoen egitura egonkortzeko, degradazio sendoagoak eta erresistenteak bihurtuz.
Aplikazio biomedikoak: formaldehidoak eta glutaraldehidoak eremu biomedikoan erabilera nabarmena aurkitzen dute. Histologia eta patologia ikasketetan ehunen finkapen eta kontserbaziorako erabiltzen dira. Gurutzetako ehunek beren osotasun egiturazkoa mantentzen dute eta helburu analitiko eta diagnostiko desberdinetarako prozesatu daiteke.
Mikrobioen kontrola: bi eragileek propietate antimikrobikoak dituzte, desinfekzioan eta esterilizazio prozesuetan baliotsuak bihurtuz. Bakteriak, birusak eta onddoak desaktibatu ditzakete, laborategiko ezarpenetan eta ekipamendu medikoetan kutsatzeko arriskua murriztuz.
Aplikazio industrialak: formaldehidoa eta baiglutaraldehidoindustria aplikazio desberdinetan erabiltzen dira. Itsasgarriak, erretxinak eta polimeroen ekoizpenean lan egiten dute, baita larruaren eta ehungintzako industrietan ere.
Desberdintasunak:
Egitura kimikoa: formaldehidoaren eta glutarendehidoaren arteko desberdintasun nagusia beren egitura molekularrean dago. Formaldehidoa (CH2O) aldehido sinpleena da, karbono atomo batez, bi hidrogeno atomo eta oxigeno atomo batez osatua. Glutaraldehidoa (C5h8o2), bestalde, Aldehido alifatiko konplexuagoa da, bost karbono atomoz, zortzi hidrogeno atomo eta bi oxigeno atomoz osatua.
Erreaktibitatea: Glutaraldehidoa formaldehidoa baino erreaktiboagoa da, karbono-kate luzeagoa dela eta. Glutaraldehydeko bost karbono atomoen presentziak talde funtzionalen arteko distantzia luzeagoak konpontzeko aukera ematen du biomolekuletan, azkarrago eta eraginkorragoak diren gurutzatean.
Eraginkortasun gurutzatua: erreaktibitate handiagoa dela eta, glutaraldehidoa askotan eraginkorragoa da biomolekula handiagoak estutzean, hala nola proteinak eta entzimak. Formaldehidoak, oraindik ere gurutzatzeko gai izan daitekeen arren, denbora gehiago edo kontzentrazio handiagoak behar dira molekula handiagoekin emaitza konparagarriak lortzeko.
Toxikotasuna: Glutaraldehidoa formaldehidoa baino toxikoagoa dela jakina da. Glutaraldehidoaren esposizio luzea edo esanguratsua larruazala eta arnas narritadura sor dezake eta sentsibilizatzaile gisa kontsideratzen da, hau da, pertsona batzuen erreakzio alergikoak ekar ditzake. Aitzitik, formaldehidoa kartzinogeno ezaguna da eta osasun arriskuak planteatzen ditu, batez ere arnastu edo larruazalean harremanetan jartzen direnean.
Aplikazioak: bi produktu kimikoak ehunen finkapenean erabiltzen diren arren, askotan nahiago izaten dira helburu desberdinetarako. Formaldehidoa ohiko aplikazio historologikoetarako eta enbalmatzeko erabiltzen da, eta glutaraldehidoa egokia da zelula egiturak eta gune antigenikoak mantentzeko mikroskopia elektroi eta ikasketa immunohistokimikoetan.
Egonkortasuna: formaldehidoa lurrunkorragoa da eta glutaraldehidoa baino azkarrago lurruntzen da. Jabetza honek gurutzadurako eragileen manipulazio eta biltegiratze eskakizunetan eragina izan dezake.
Laburbilduz, formaldehidoak eta glutaraldehidoak ezaugarri arruntak partekatzen dituzte gurutzadura agente gisa, baina nabarmen desberdinak dira beren egitura kimikoetan, erreaktibitatean, toxikotasunean eta aplikazioetan. Desberdintasun horiek egokitzea ezinbestekoa da helburuetarako zeharkako agente egokia hautatzeko eta testuinguru zientifiko, mediko, mediko eta industrial desberdinetan erabilera segurua eta eraginkorra bermatzea.
Post ordua: 20123ko uztailak 28